چه سخته که آدم تواین دورزمونه
با این همه آشنا بازم تنها بمونه
چه سخته گریه بگیره راه گلوشو
حتی نتونه واسه دل آواز بخونه
دل اگه دل باشه دونبالش نمیره
حتی اگه ازغم بی عشقی بمیره
دل نمیدونه عجب خطایی کرده
با وجودی که همیشه پر درده
دل همش دم میزنه ازآشنایی
غافل از دردو غم روز جدایی
منو ازدلم جدا کرد دلمو سربه هوا کرد
اون که عشقش واسه من یه دنیا بود
اون باافسون نگاهش با دوچشمون سیاهش
منوانداخته تودامش دل هواسش کجا بود ؟
رفت وبا من بی وفا شد. با رقیبم آشنا شد
اون که هرشب واسه من گریه میکرد
حالا دل با من میجنگه میگه جام توسینه تنگه
اون به هردومون میخنده میگه کارخدا بود
دل اگه دل باشه دونبالش نمیره
حتی اگه ازغم بی عشقی بمیره